Μετά από 30 χρόνια ο άνθρωπος θα έχει καταφέρει να αποικήσει στον Άρη. Ωστόσο η ατμόσφαιρα του πλανήτη δημιουργεί δυσκολίες στην ανθρώπινη επιβίωση. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να αναπνεύσει στον Άρη γιατί περιέχει μόνο 0,14% οξυγόνο, οπότε η αποικία μας θα πρέπει να τροφοδοτείται συνεχώς από οξυγόνο. Η διαδικασία της βακτηριοσύνθεσης, δηλαδή της καλλιέργειας βακτηριδίων στο έδαφος του πλανήτη, αναμένεται να δώσει λύση στο πρόβλημα έλλειψης οξυγόνου. Επιπλέον, η πτώση μετεωριτών στον Άρη είναι συχνή και ικανή να καταστρέψει την αποικία μας.
Η κατασκευή μας αντιμετωπίζει αυτά τα δύο προβλήματα. Στο «εργαστήριο» παραγωγής οξυγόνου ένας σωλήνας μεταφέρει διαρκώς οξυγόνο που παράγεται από το έδαφος στον θόλο διαβίωσης της αποικίας μας. Επιπλέον, ένας δορυφόρος σαρώνει διαρκώς τον ορίζοντα. Όταν ο αισθητήρας απόστασης πάνω στο δορυφόρο λάβει τιμή μικρότερη από 60, γεγονός που συμβαίνει όταν πλησιάσει την αποικία μας ένας φλεγόμενος μετεωρίτης, ένα πυροβόλο κι ένα μαχητικό αεροσκάφος ενεργοποιούνται. Αντίθετα, τα «φιλικά» στον πλανήτη μας οχήματα, χρώματος μαύρου, δεν ενεργοποιούν τα μέσα αντιμετώπισης. Μετά από συναγερμό που σημαίνει σε περίπτωση μετεωρίτη, το πυροβόλο μας ενεργοποιείται και μέσω κινητήρα ανυψώνεται ώστε να τον στοχεύσει. Η ανύψωσή του ρυθμίζεται από έναν αισθητήρα κλίσης. Όταν ο αισθητήρας φτάσει σε οριζόντια θέση, δηλαδή όταν το πυροβόλο έχει την επιθυμητή ανύψωση, ένας ακόμη κινητήρας ενεργοποιείται και το πυροβόλο μας τελικά στέλνει τα πυρά του και καταστρέφει τον μετεωρίτη. Μετά την καταστροφή του η ζωή στην αποικία συνεχίζεται κανονικά μέχρις ότου υπάρξει παρόμοια απειλή.
| Όνομα ομάδας | Μικροί Επιστήμονες |
| Σχολείο Υλοποίησης | 1ο Δημοτικό Σχολείο Ηγουμενίτσας |
| Εκπαιδευτικός | Ευαγγελία Σπυράτου |
Διάρκεια (σε διδακτικές ώρες): 8
Δυσκολία (υλοποίησης κατασκευαστικά) (1-5): 4
Δυσκολία (υλοποίησης προγραμματιστικά) (1-5): 3
Απαιτήσεις εξοπλισμού: WeDo και έξτρα τουβάκια, άξονες, γρανάζια
Μετά από 30 χρόνια ο άνθρωπος θα έχει καταφέρει να αποικήσει στον Άρη. Ωστόσο η ατμόσφαιρα του πλανήτη δημιουργεί δυσκολίες στην ανθρώπινη επιβίωση. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να αναπνεύσει στον Άρη γιατί περιέχει μόνο 0,14% οξυγόνο, οπότε η αποικία μας θα πρέπει να τροφοδοτείται συνεχώς από οξυγόνο. Η διαδικασία της βακτηριοσύνθεσης, δηλαδή της καλλιέργειας βακτηριδίων στο έδαφος του πλανήτη, αναμένεται να δώσει λύση στο πρόβλημα έλλειψης οξυγόνου. Επιπλέον, η πτώση μετεωριτών στον Άρη είναι συχνή και ικανή να καταστρέψει την αποικία μας.
Η κατασκευή μας αντιμετωπίζει αυτά τα δύο προβλήματα. Στο «εργαστήριο» παραγωγής οξυγόνου ένας σωλήνας μεταφέρει διαρκώς οξυγόνο που παράγεται από το έδαφος στον θόλο διαβίωσης της αποικίας μας. Επιπλέον, ένας δορυφόρος σαρώνει διαρκώς τον ορίζοντα. Όταν ο αισθητήρας απόστασης πάνω στο δορυφόρο λάβει τιμή μικρότερη από 60, γεγονός που συμβαίνει όταν πλησιάσει την αποικία μας ένας φλεγόμενος μετεωρίτης, ένα πυροβόλο κι ένα μαχητικό αεροσκάφος ενεργοποιούνται. Αντίθετα, τα «φιλικά» στον πλανήτη μας οχήματα, χρώματος μαύρου, δεν ενεργοποιούν τα μέσα αντιμετώπισης. Μετά από συναγερμό που σημαίνει σε περίπτωση μετεωρίτη, το πυροβόλο μας ενεργοποιείται και μέσω κινητήρα ανυψώνεται ώστε να τον στοχεύσει. Η ανύψωσή του ρυθμίζεται από έναν αισθητήρα κλίσης. Όταν ο αισθητήρας φτάσει σε οριζόντια θέση, δηλαδή όταν το πυροβόλο έχει την επιθυμητή ανύψωση, ένας ακόμη κινητήρας ενεργοποιείται και το πυροβόλο μας τελικά στέλνει τα πυρά του και καταστρέφει τον μετεωρίτη. Μετά την καταστροφή του η ζωή στην αποικία συνεχίζεται κανονικά μέχρις ότου υπάρξει παρόμοια απειλή.
Επειδή η ατμόσφαιρα του Άρη είναι πολύ μικρή οι διερχόμενοι μετεωρίτες πέφτουν συχνά στην επιφάνεια του πλανήτη δημιουργώντας καταστροφές. Η κατασκευή μας είναι ένα σύστημα που ανιχνεύει και καταστρέφει αυτούς τους μετεωρίτες πριν δημιουργήσουν πρόβλημα στην αποικία που έχει κατασκευαστεί στην επιφάνεια του πλανήτη.
Να κατασκευαστεί ένα σύστημα προστασίας του πλανήτη από τους διερχόμενους μετεωρίτες. συγκεκριμένα να κατασκευαστεί δορυφόρος με ραντάρ ανίχνευσης μετεωριτών όποιος θα ειδοποιεί και θα ενεργοποιείται αυτόματα ένα όπλο καταστροφής των μετεωριτών.
Το παρόν project ενδείκνυται ως παράδειγμα:
- συντονισμού διαφόρων σεναρίων (μέχρι να ολοκληρωθεί η εκτέλεση όλων) με τη χρήση της εντολής “μετάδωσε και περίμενε” και πως αυτό επιτυγχάνεται με τη χρήση μεταβλητής (στα κελιά Ε5, Ζ5 και Η5).
- παράλληλου προγραμματισμού των κωδίκων που βρίσκονται στην ίδια κατάσταση.
- χρήσης δομών επανάληψης “για πάντα”, προκαθορισμένου πλήθους επαναλήψεων, δομών επανάληψης υπό συνθήκη και δομών “περίμενε ώσπου”.